तिला मी काय म्हणू?

तिला मी काय म्हणू ? हेच कळत नाही.

कोणती उपमा द्यावी ? हाच प्रश्न छळत राही.

 

इंद्रधनुषी आकाश,

की आकाशातला चंद्र !

डोळ्यात  तिच्या,

चांदण्या त्या मंद्र !

छे! हे तर सारे जुनेच! नवे काहीच नाही.

तिला मी काय म्हणू ? हेच कळत नाही……..

 

उमलती कळी,

की टपोरा गुलाब !

गालावरची खाली,

पाहणारा बेताब !

छे! हे तर सारे जुनेच! नवे काहीच नाही.

तिला मी काय म्हणू ? हेच कळत नाही……..

 

सौंदर्याचा खजिना,

निसर्गाच देणं !

रूप तिचं,

नक्षत्रांच देणं !

छे! हे तर सारे जुनेच! नवे काहीच नाही.

तिला मी काय म्हणू ? हेच कळत नाही……

 

नकोच उपमा,

जुनाच तो कित्ता !

ती तर साक्षात,

जिवंत कविता !

हो, हे जरा वाटतंय नवं ! तरी रूपापुढे तिच्या काहीच नाही

तिला मी काय म्हणू ? हेच कळत नाही……..!!!!